Use highlighters to show where in the following essay the relevant assessment objectives are being met.

This is an essay where only AO1 and AO3 apply. The title is, ‘Assess whether the process of electing the US president is now too candidate-centred.’

Defnyddiwch aroleuwyr i ddangos ble mae'r amcanion asesu perthnasol yn cael eu cyflawni yn y traethawd canlynol.

Dyma draethawd lle dim ond AA1 ac AA3 sy'n berthnasol. Y teitl yw, ‘Aseswch a yw’r broses o ethol arlywydd yr UD bellach yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeisydd.’

Key Allwedd

  • AO1 AA01
  • AO3 AA03

In modern USA elections it has been argued that elections are far more based on the candidate and their personality than policy and ability. Indeed, it has been argued Abraham Lincoln would not have been able to run due to his looks; however, the true candidate-centred nature of the campaign has been called into question over recent times with many claiming the process is no longer decided on meritocracy and ability.

The candidate-centred aspects of the election arise from the very beginning of the intra-party primaries. The success of a candidate in getting their name recognised and on local media, especially in swing states, leads to these accusations. With book publications and air time these candidates try and become as recognised as they can, at the expense of talking about any policy. This was most startling in 2007-8 when a relatively unknown ex-Illinois senator Barrack Obama made his bid to run, his dependence on local media to carry his name to gain the crucial votes in the primaries. This shows the candidate-centred nature of the process is inherent to the campaign and in the election throughout.

Furthermore, arguments of this kind arise from the candidate-focused nature of the campaign. The inter-party campaign sees the focus put on the respective candidates, with the buying of the best spin doctors and campaign managers to put sole focus on their candidate’s ability to make speeches and seem "presidential". From Reagan's photo opportunities in front of the Statue of Liberty, Clinton’s appearance on the Aresno Hall Show to Trump’s appearance on Jimmy Fallon mocking his hair, the campaign is able to not only put focus on the candidate but show their more affable, humorous side. Additionally, the campaign is able to draw attention to the candidate's history and ability, "selling" them to the American people. This has been seen with presidents focusing on their Washington Experience, from Kennedy, up to modern day Governors such as Bush Jr and Clinton and their popular touch, showing that the campaign is personality-based shows. Indeed, it was Trump’s personal campaign team that decided to "let Trump be Trump" in the campaign, ultimately securing him the presidency. This displays that in modern campaigns the election of the president is far too candidate focused, having lost any policy focus.

In extension to the above points there have been arguments made, that a candidate is made or broken on television in America, showing it's too candidate focused in nature. From live televised debates to so called poll ratings and adverts played by their campaigns, with all the focus shifted onto how good, or how bad a candidate is, could be reinforcing the fact it is too candidate focused. Presidential nominee Obama's success was seen to come after his 2008 debate success against John McCain leading to a boost in polls and another contributory factor to his win. Conversely this was seen strongest with the Willie Horton advert of 1988 from Bush Sen. campaign, showing his rival Dukakis as a weak candidate on crime and punishment, coupled with his weak response to a question posed about violence against his wife and children, in debate we saw his chances at the presidency shatter. This all shows that with most Americans watching these events, the campaign is clearly too candidate focused for the election of the president.

However, for all of this it must be remembered that when looking at the process of electing a candidate, it may not be too candidate focused with evidence given from previous elections that other factors play as important a role in the elections as candidates. Elizabeth Dole's famous remark "money is the message" has come to show that perhaps the campaign is not too candidate focused. In modern election history, bar a few anomalies, the candidate who wins is the candidate who raises and spends the most money in the election. Obama, Bush Jr and Clinton all lay testament to this, with Obama’s 2008 focus on small individual donations (setting the record for the most raised by small individual donations) a major contributor of his win. Furthermore, the Supreme Court’s modern day ruling in Citizens United v FEC saw the linking of freedom of speech and expression to campaign finances lead to the rise of Super PACS and the so-called shadow campaign. This has led to more attack ads, more issue advocacy ads leading to a diminishing of importance of the candidate with the importance of money in modern day elections showing the process of electing presidents is not too candidate-focused.

Furthermore, regardless of the candidate, events during the campaign can dictate anything. The so called "October Surprise" and making the most of advantages in elections can have far more of an impact on the process of electing a president than the candidate themselves. In 2016 Clinton was seen as, on the whole, the better candidate to control the country than Trump, however the re-opening of the FBI email investigation days before the election day could have been one of the major reasons why she lost the election. Additionally these surprises can certainly have a positive impact with President Obama trailing in some polls in the final few weeks of the 2012 election the Hurricane Sandy disaster (with even Republican Governor of New Jersey, Chris Christy, thanking Obama personally for his actions for the state) won him huge praise, and put rival Romney at a major disadvantage and ultimately saw Obama re-elected. These all aim to demonstrate that the actions of the time can help or ruin a candidate regardless of the candidate, as it can build up or break down the chances of a candidate winning, which is completely removed from their image or the shallow nature of the campaign as it does show their true character almost.

Yet, what is most important when considering the process of electing a president is the Electoral College system. Without success in this the candidate has not a chance of winning, positive image or otherwise. Indeed, Clinton did win the popular vote in 2016 but because of her vote share she did not in the popular vote, and as such did not win the presidency. The process of electing a president clearly all comes down to the Electoral College system and if a candidate is unsuccessful in that, regardless of image of presidency in the months and year or so leading up to the election it is impossible for them to win, ultimately removing the cult of personality from the election in the final hurdle. This shows finally that the process cannot be too candidate-centred as at the end if the candidate cannot win the Electoral College they cannot win.

Overall, this displays that on the whole the process for electing a president is not too candidate-centred. In recent years it certainly has shifted more towards that and away from ability to govern, but on the whole, there are mechanisms in place from the time of the founding fathers, and modern day barriers to stop a president being elected solely on his character.

Yn etholiadau modern UDA, dadleuwyd bod etholiadau'n llawer mwy seiliedig ar yr ymgeisydd a'i bersonoliaeth nag ar bolisïau a gallu. Yn wir, dadleuwyd na fyddai Abraham Lincoln wedi gallu rhedeg oherwydd sut roedd yn edrych; fodd bynnag, mae gwir natur ymgeisydd-ganolog yr ymgyrch wedi cael ei gwestiynu yn ddiweddar gyda llawer yn honni nad yw'r broses bellach yn seiliedig ar feritocratiaeth a gallu.

Mae agweddau ymgeisydd-ganolog yr etholiad yn codi o ddechrau'r rhagetholiadau rhwng y pleidiau. Llwyddiant ymgeisydd wrth wneud i’w enw ddod yn adnabyddus ac ar y cyfryngau lleol, yn enwedig mewn taleithiau pendil, sy’n arwain at y cyhuddiadau hyn. Wrth gyhoeddi llyfrau a chael amser ar yr awyr, mae'r ymgeiswyr hyn yn ceisio dod mor adnabyddus ag y gallan nhw, ar draul siarad am unrhyw bolisïau. Roedd hyn fwyaf amlwg yn 2007-8 pan ddechreuodd cyn seneddwr o Illinois nad oedd yn adnabyddus, sef Barrack Obama, redeg, gan ddibynnu ar y cyfryngau lleol i gario ei enw er mwyn cael y pleidleisiau allweddol yn y rhagetholiadau. Mae hyn yn dangos bod natur ymgeisydd-ganolog y broses hon yn gynhenid i'r ymgyrch ac yn yr etholiad drwyddo draw.

At hynny, mae dadleuon fel hyn yn codi o natur yr ymgyrch sy'n canolbwyntio ar yr ymgeiswyr. Mae'r ymgyrch rhwng y pleidiau'n gweld bod y ffocws yn cael ei roi ar yr ymgeiswyr, drwy brynu'r dewiniaid delwedd gorau ac mae rheolwyr yr ymgyrchoedd yn canolbwyntio'n llwyr ar allu eu hymgeiswyr i wneud areithiau, ac i ymddangos yn “arlywyddol”. O gyfleoedd tynnu ffotograffau Reagan o flaen y Cerflun Rhyddid, ymddangosiad Clinton ar y rhaglen Aresno Hall Show i ymddangosiad Trump ar sioe Jimmy Fallon yn gwneud hwyl am ben ei wallt, mae'r ymgyrch nid yn unig yn gallu tynnu sylw at yr ymgeisydd ond dangos yr ochr fwy cyfeillgar, lawn hiwmor. Yn ogystal mae'r ymgyrch yn gallu tynnu sylw at hanes a gallu'r ymgeisydd, gan eu “gwerthu” nhw i bobl America. Mae hyn wedi dod i'r amlwg gydag arlywyddion yn canolbwyntio ar eu Profiad yn Washington, gyda Kennedy, hyd at Lywodraethwyr cyfoes fel Bush Jr a Clinton a'u gallu i ymwneud â phobl gyffredin, gan ddangos y ffaith syml mai sioeau sy'n seiliedig ar bersonoliaethau yw'r ymgyrch. Yn wir, tîm ymgyrchu personol Trump a benderfynodd “gadewch i Trump fod yn Trump/let Trump be Trump” yn yr ymgyrch, gan sicrhau'r arlywyddiaeth iddo yn y pen draw. Mae hyn yn dangos, mewn ymgyrchoedd modern, fod ethol arlywyddion yn canolbwyntio llawer gormod ar yr ymgeiswyr, ar ôl colli unrhyw ffocws ar bolisïau.

Yn ychwanegol at y pwynt uchod mae dadleuon wedi'u gwneud bod ymgeisydd yn cael ei wneud neu ei chwalu ar deledu yn America, gan ddangos bod yr ymgyrch yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr. O ddadleuon teledu byw i'r polau piniwn bondigrybwyll a'r hysbysebion sy'n cael eu chwarae gan eu hymgyrchoedd, mae'r ffocws i gyd yn cael ei symud ar ba mor dda, neu pa mor wael y gallai ymgeisydd fod, gan gadarnhau'r ffaith bod gormod o ganolbwyntio ar yr ymgeiswyr. Gwelwyd bod llwyddiant Obama, pan oedd yn ceisio am yr enwebiad Arlywyddol, wedi dod ar ôl i'w lwyddiant yn y ddadl yn 2008 yn erbyn John McCain arwain at gynnydd yn y polau piniwn ac roedd yn ffactor arall a ychwanegodd at ei fuddugoliaeth. I'r gwrthwyneb gwelwyd hyn gryfaf gyda hysbyseb Willie Horton yn 1988 o ymgyrch Bush Snr., yn dangos ei wrthwynebydd Dukakis fel ymgeisydd gwan ar drosedd a chosb, ynghyd a'i ymateb gwan i gwestiwn a holwyd am drais yn erbyn ei wraig a'i blant, mewn dadl gwelon ni ei obaith o fod yn arlywydd yn chwalu. Mae hyn i gyd yn dangos, gyda'r rhan fwyaf o Americanwyr yn gwylio'r digwyddiadau hyn, fod yr ymgyrch yn amlwg yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr wrth ethol yr arlywydd.

Fodd bynnag, er gwaethaf hyn i gyd rhaid cofio, wrth edrych ar y broses o ethol ymgeisydd, efallai nad yw'n canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr gyda thystiolaeth o etholiadau blaenorol bod ffactorau eraill yn chwarae rhan yr un mor bwysig yn yr etholiadau â'r ymgeiswyr. Mae sylw enwog Elizabeth Dole "money is the message" wedi dod i ddangos efallai nad yw'r ymgyrch yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr. Mewn hanes etholiadol modern, heblaw am rai eithriadau, yr ymgeisydd sy'n ennill yw'r ymgeisydd sy'n codi ac yn gwario'r swm mwyaf o arian yn yr etholiad. Mae Obama, Bush Jr a Clinton i gyd yn tystio i hyn gyda ffocws Obama yn 2008 ar roddion unigol bychain yn gosod y record am y swm mwyaf a godwyd gan roddion unigol bychain, ac roedd yn gyfraniad mawr i'w fuddugoliaeth. At hynny gyda dyfarniad cyfoes y Goruchaf Lys mewn achosion fel Citizens Unites v FEC, gwelwyd cymharu rhyddid Barn a mynegiant â chyllid ymgyrchoedd yn arwain at dwf y Super PACS a'r ymgyrch ‘shadow campaign’ fel caiff ei galw. Roedd hyn wedi arwain at ragor o hysbysebion ymosodol, mwy o hysbysebion yn dadlau dros faterion, y cyfryngau'n arwain at lai o bwysigrwydd ar yr ymgeisydd gyda phwysigrwydd arian mewn etholiadau cyfoes yn dangos nad yw'r broses o ethol arlywyddion yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr.

At hynny, pwy bynnag yw'r ymgeiswyr, mewn etholiad mae digwyddiadau yn ystod yr ymgyrch yn gallu gwneud i unrhyw beth ddigwydd. Mae'r “October Surprise” fel caiff ei alw, a gwneud yn fawr o'r manteision mewn etholiadau'n gallu cael llawer mwy o effaith ar y broses o ethol arlywydd na'r ymgeisydd ei hun. Yn 2016 roedd Clinton yn cael ei ystyried, ar y cyfan, yn ymgeisydd gwell i reoli'r wlad na Trump, fodd bynnag efallai fod ailagor yr ymchwiliad i'r e-byst ddyddiau cyn Diwrnod yr Etholiad wedi bod yn un o'r prif resymau pam collodd e'r etholiad. Yn ogystal mae'r syrpreisys hyn yn sicr yn gallu cael effaith gadarnhaol gyda'r Arlywydd Obama ar ei hôl hi mewn rhai polau piniwn yn ystod ychydig wythnosau olaf etholiad 2012. Digwyddodd argyfwng Corwynt Sandy, gyda Llywodraethwr Gweriniaethol New Jersey, Chris Christy hyd yn oed yn diolch i Obama am weithredu ar ran y dalaith. Cafodd ganmoliaeth enfawr am hyn ac roedd Romney ei wrthwynebydd o dan anfantais fawr ac yn y pen draw ailetholwyd Obama. Bwriad y rhain i gyd yw dangos bod gweithredoedd ar y pryd yn gallu helpu neu ddifetha ymgeisydd pwy bynnag yw'r ymgeisydd, gan fod hyn yn gallu cynyddu neu chwalu siawns ymgeisydd o ennill, sy'n hollol wahanol i'w ddelwedd neu natur fas yr ymgyrch gan fod hyn bron yn dangos ei wir gymeriad.

Eto, yr hyn sydd fwyaf pwysig wrth ystyried y broses o ethol arlywydd yw system y Coleg Etholiadol. Heb lwyddiant yma does gan yr ymgeisydd ddim gobaith o ennill, ddelwedd gadarnhaol neu beidio. Yn wir, enillodd Clinton y bleidlais boblogaidd yn 2016 ond oherwydd ei chyfran o'r bleidlais wnaeth hi ddim yn y bleidlais boblogaidd, ac felly enillodd hi mo'r arlywyddiaeth. Mae'r broses o ethol arlywydd yn amlwg i gyd yn dibynnu ar system y Coleg Etholiadol ac os yw ymgeisydd yn aflwyddiannus yn hynny, beth bynnag yw'r ddelwedd arlywyddol yn y misoedd a'r flwyddyn cyn yr etholiad mae'n amhosibl iddo ennill, yn y pen draw mae hyn yn cael gwared ar gwlt personoliaeth o'r etholiad wrth y rhwystr olaf. Mae hyn yn dangos nad yw'r broses yn gallu bod yn un sy'n rhy ymgeisydd-ganolog oherwydd yn y pen draw os nad yw'r ymgeisydd yn gallu ennill y Coleg Etholiadol mae'n gallu ennill.

Mae hyn yn dangos, ar y cyfan nad yw'r broses ar gyfer ethol arlywydd yn rhy ymgeisydd-ganolog. Yn y blynyddoedd diweddar mae'n sicr wedi symud yn fwy tuag at hynny ac oddi wrth y gallu i lywodraethu, ond ar y cyfan mae mecanweithiau yn eu lle o gyfnod y sefydlwyr, a dulliau cyfoes i atal arlywydd rhag cael ei ethol ar sail ei gymeriad yn unig.

In modern USA elections it has been argued that elections are far more based on the candidate and their personality than policy and ability. Indeed, it has been argued Abraham Lincoln would not have been able to run due to his looks; however, the true candidate-centred nature of the campaign has been called into question over recent times with many claiming the process is no longer decided on meritocracy and ability.

The candidate-centred aspects of the election arise from the very beginning of the intra-party primaries. The success of a candidate in getting their name recognised and on local media, especially in swing states, leads to these accusations. With book publications and air time these candidates try and become as recognised as they can, at the expense of talking about any policy. This was most startling in 2007-8 when a relatively unknown ex-Illinois senator Barrack Obama made his bid to run, his dependence on local media to carry his name to gain the crucial votes in the primaries. This shows the candidate-centred nature of the process is inherent to the campaign and in the election throughout.

Furthermore, arguments of this kind arise from the candidate-focused nature of the campaign. The inter-party campaign sees the focus put on the respective candidates, with the buying of the best spin doctors and campaign managers to put sole focus on their candidate’s ability to make speeches, and seem "presidential". From Reagan's photo opportunities in front of the Statue of Liberty, Clinton’s appearance on the Arseno Hall Show to Trump’s appearance on Jimmy Fallon mocking his hair, the campaign is able to not only put focus on the candidate but show their more affable, humorous side. Additionally, the campaign is able to draw attention to the candidate's history and ability, "selling" them to the American people. This has been seen with presidents focusing on their Washington Experience, from Kennedy, up to modern day Governors such as Bush Jr and Clinton and their popular touch, showing that the campaign is personality-based shows. Indeed, it was Trump’s personal campaign team that decided to "let Trump be Trump" in the campaign, ultimately securing him the presidency. This displays that in modern campaigns the election of the president is far too candidate focused, having lost any policy focus.

In extension to the above points there have been arguments made, that a candidate is made or broken on television in America, showing it's too candidate focused in nature. From live televised debates to so called poll ratings and adverts played by their campaigns, with all the focus shifted onto how good, or how bad a candidate is, could be reinforcing the fact it is too candidate focused. Presidential nominee Obama's success was seen to come after his 2008 debate success against John McCain leading to a boost in polls and another contributory factor to his win. Conversely this was seen strongest with the Willie Horton advert of 1988 from Bush Sen. campaign, showing his rival Dukakis as a weak candidate on crime and punishment, coupled with his weak response to a question posed about violence against his wife and children, in debate we saw his chances at the presidency shatter. This all shows that with most Americans watching these events, the campaign is clearly too candidate focused for the election of the president.

However for all of this it must be remembered that when looking at the process of electing a candidate, it may not be too candidate focused with evidence given from previous elections that other factors play as important a role in the elections as candidates. Elizabeth Dole's famous remark "money is the message" has come to show that perhaps the campaign is not too candidate focused. In modern election history, bar a few anomalies, the candidate who wins is the candidate who raises and spends the most money in the election. Obama, Bush Jr and Clinton all lay testament to this, with Obama’s 2008 focus on small individual donations (setting the record for the most raised by small individual donations) a major contributor of his win. Furthermore, the Supreme Court’s modern day ruling in Citizens United v FEC saw the linking of freedom of speech and expression to campaign finances lead to the rise of Super PACS and the so-called shadow campaign. This has led to more attack ads, more issue advocacy ads leading to a diminishing of importance of the candidate with the importance of money in modern day elections showing the process of electing presidents is not too candidate-focused.

Furthermore, regardless of the candidate, events during the campaign can dictate anything. The so called "October Surprise" and making the most of advantages in elections can have far more of an impact on the process of electing a president than the candidate themselves. In 2016 Clinton was seen as, on the whole, the better candidate to control the country than Trump, however the re-opening of the FBI email investigation days before the election day could have been one of the major reasons why she lost the election. Additionally these surprises can certainly have a positive impact with President Obama trailing in some polls in the final few weeks of the 2012 election the Hurricane Sandy disaster (with even Republican Governor of New Jersey, Chris Christy, thanking Obama personally for his actions for the state) won him huge praise, and put rival Romney at a major disadvantage and ultimately saw Obama re-elected. These all aim to demonstrate that the actions of the time can help or ruin a candidate, regardless of the candidate as it can build up or break down the chances of a candidate winning, which is completely removed from their image or the shallow nature of the campaign as it does show their true character almost.

Yet, what is most important when considering the process of electing a president is the Electoral College system. Without success in this the candidate has not a chance of winning, positive image or otherwise. Indeed, Clinton did win the popular vote in 2016 but because of her vote share she did not in the popular vote, and as such did not win the presidency. The process of electing a president clearly all comes down to the Electoral College system and if a candidate is unsuccessful in that, regardless of image of presidency in the months and year or so leading up to the election it is impossible for them to win, ultimately removing the cult of personality from the election in the final hurdle. This shows finally that the process cannot be too candidate-centred as at the end if the candidate cannot win the Electoral College they cannot win.

Overall, this displays that on the whole the process for electing a president is not too candidate-centred. In recent years it certainly has shifted more towards that and away from ability to govern, but on the whole, there are mechanisms in place from the time of the founding fathers, and modern day barriers to stop a president being elected solely on his character.

Yn etholiadau modern UDA, dadleuwyd bod etholiadau'n llawer mwy seiliedig ar yr ymgeisydd a'i bersonoliaeth nag ar bolisïau a gallu. Yn wir, dadleuwyd na fyddai Abraham Lincoln wedi gallu rhedeg oherwydd sut roedd yn edrych; fodd bynnag, mae gwir natur ymgeisydd-ganolog yr ymgyrch wedi cael ei gwestiynu yn ddiweddar gyda llawer yn honni nad yw'r broses bellach yn seiliedig ar feritocratiaeth a gallu.

Mae agweddau ymgeisydd-ganolog yr etholiad yn codi o ddechrau'r rhagetholiadau rhwng y pleidiau. Llwyddiant ymgeisydd wrth wneud i’w enw ddod yn adnabyddus ac ar y cyfryngau lleol, yn enwedig mewn taleithiau pendil, sy’n arwain at y cyhuddiadau hyn. Wrth gyhoeddi llyfrau a chael amser ar yr awyr, mae'r ymgeiswyr hyn yn ceisio dod mor adnabyddus ag y gallan nhw, ar draul siarad am unrhyw bolisïau. Roedd hyn fwyaf amlwg yn 2007-8 pan ddechreuodd cyn seneddwr o Illinois nad oedd yn adnabyddus, sef Barrack Obama, redeg, gan ddibynnu ar y cyfryngau lleol i gario ei enw er mwyn cael y pleidleisiau allweddol yn y rhagetholiadau. Mae hyn yn dangos bod natur ymgeisydd-ganolog y broses hon yn gynhenid i'r ymgyrch ac yn yr etholiad drwyddo draw.

At hynny, mae dadleuon fel hyn yn codi o natur yr ymgyrch sy'n canolbwyntio ar yr ymgeiswyr. Mae'r ymgyrch rhwng y pleidiau'n gweld bod y ffocws yn cael ei roi ar yr ymgeiswyr, drwy brynu'r dewiniaid delwedd gorau ac mae rheolwyr yr ymgyrchoedd yn canolbwyntio'n llwyr ar allu eu hymgeiswyr i wneud areithiau, ac i ymddangos yn “arlywyddol”. O gyfleoedd tynnu ffotograffau Reagan o flaen y Cerflun Rhyddid, ymddangosiad Clinton ar y rhaglen Arseno Hall Show i ymddangosiad Trump ar sioe Jimmy Fallon yn gwneud hwyl am ben ei wallt, mae'r ymgyrch nid yn unig yn gallu tynnu sylw at yr ymgeisydd ond dangos yr ochr fwy cyfeillgar, lawn hiwmor. Yn ogystal mae'r ymgyrch yn gallu tynnu sylw at hanes a gallu'r ymgeisydd, gan eu “gwerthu” nhw i bobl America. Mae hyn wedi dod i'r amlwg gydag arlywyddion yn canolbwyntio ar eu Profiad yn Washington, gyda Kennedy, hyd at Lywodraethwyr cyfoes fel Bush Jr a Clinton a'u gallu i ymwneud â phobl gyffredin, gan ddangos y ffaith syml mai sioeau sy'n seiliedig ar bersonoliaethau yw'r ymgyrch. Yn wir, tîm ymgyrchu personol Trump a benderfynodd “gadewch i Trump fod yn Trump/let Trump be Trump” yn yr ymgyrch, gan sicrhau'r arlywyddiaeth iddo yn y pen draw. Mae hyn yn dangos, mewn ymgyrchoedd modern, fod ethol arlywyddion yn canolbwyntio llawer gormod ar yr ymgeiswyr, ar ôl colli unrhyw ffocws ar bolisïau.

Yn ychwanegol at y pwynt uchod mae dadleuon wedi'u gwneud bod ymgeisydd yn cael ei wneud neu ei chwalu ar deledu yn America, gan ddangos bod yr ymgyrch yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr. O ddadleuon teledu byw i'r polau piniwn bondigrybwyll a'r hysbysebion sy'n cael eu chwarae gan eu hymgyrchoedd, mae'r ffocws i gyd yn cael ei symud ar ba mor dda, neu pa mor wael y gallai ymgeisydd fod, gan gadarnhau'r ffaith bod gormod o ganolbwyntio ar yr ymgeiswyr. Gwelwyd bod llwyddiant Obama, pan oedd yn ceisio am yr enwebiad Arlywyddol, wedi dod ar ôl i'w lwyddiant yn y ddadl yn 2008 yn erbyn John McCain arwain at gynnydd yn y polau piniwn ac roedd yn ffactor arall a ychwanegodd at ei fuddugoliaeth. I'r gwrthwyneb gwelwyd hyn gryfaf gyda hysbyseb Willie Horton yn 1988 o ymgyrch Bush Snr., yn dangos ei wrthwynebydd Dukakis fel ymgeisydd gwan ar drosedd a chosb, ynghyd â'i ymateb gwan i gwestiwn a holwyd am drais yn erbyn ei wraig a'i blant, mewn dadl gwelon ni ei obaith o fod yn arlywydd yn chwalu. Mae hyn i gyd yn dangos, gyda'r rhan fwyaf o Americanwyr yn gwylio'r digwyddiadau hyn, fod yr ymgyrch yn amlwg yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr wrth ethol yr arlywydd.

Fodd bynnag, er gwaethaf hyn i gyd rhaid cofio, wrth edrych ar y broses o ethol ymgeisydd, efallai nad yw'n canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr gyda thystiolaeth o etholiadau blaenorol bod ffactorau eraill yn chwarae rhan yr un mor bwysig yn yr etholiadau â'r ymgeiswyr. Mae sylw enwog Elizabeth Dole "money is the message" wedi dod i ddangos efallai nad yw'r ymgyrch yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeiswyr. Mewn hanes etholiadol modern, heblaw am rai eithriadau, yr ymgeisydd sy'n ennill yw'r ymgeisydd sy'n codi ac yn gwario'r swm mwyaf o arian yn yr etholiad. Mae Obama, Bush Jr a Clinton i gyd yn tystio i hyn gyda dull Obama yn 2008 o ganolbwyntio ar roddion unigol bychain yn gosod y record am y swm mwyaf a godwyd gan roddion unigol bychain, ac roedd yn gyfraniad mawr i'w fuddugoliaeth. Ar ben hynny, yn sgil dyfarniad modern y Goruchaf Lys yn Citizens United v FEC, arweiniodd cysylltu rhyddid barn a mynegiant â chyllid ymgyrchu at gynnydd mewn Super PACS a'r ymgyrch gysgodol, fel y'i gelwir. Roedd hyn wedi arwain at ragor o hysbysebion ymosodol, mwy o hysbysebion yn dadlau dros faterion, gan arwain at leihad ym mhwysigrwydd yr ymgeisydd, gyda phwysigrwydd arian mewn etholiadau modern sy'n dangos nad yw'r broses o ethol arlywyddion yn canolbwyntio gormod ar yr ymgeisydd.

At hynny, pwy bynnag yw'r ymgeiswyr, mewn etholiad mae digwyddiadau yn ystod yr ymgyrch yn gallu gwneud i unrhyw beth ddigwydd. Mae'r “October Surprise” fel caiff ei alw a gwneud yn fawr o'r manteision mewn etholiadau'n gallu cael llawer mwy o effaith ar y broses o ethol arlywydd. Yn 2016 roedd Clinton yn cael ei ystyried, ar y cyfan, yn ymgeisydd gwell i reoli'r wlad na Trump, fodd bynnag efallai fod ailagor yr ymchwiliad i'r e-byst ddyddiau cyn Diwrnod yr Etholiad wedi bod yn un o'r prif resymau pam collodd e'r etholiad. Yn ogystal mae'r pethau annisgwyl hyn yn sicr yn gallu cael effaith gadarnhaol gyda'r Arlywydd Obama ar ei hôl hi mewn rhai polau piniwn yn ystod ychydig wythnosau olaf etholiad 2012. Digwyddodd argyfwng Corwynt Sandy, gyda Llywodraethwr Gweriniaethol New Jersey, Chris Christy hyd yn oed yn diolch i Obama am weithredu ar ran y dalaith. Cafodd ganmoliaeth enfawr am hyn ac roedd Romney ei wrthwynebydd dan anfantais fawr ac yn y pen draw ailetholwyd Obama. Bwriad y rhain i gyd yw dangos bod gweithredoedd ar y pryd yn gallu helpu neu ddifetha ymgeisydd, pwy bynnag yw'r ymgeisydd, gan fod hyn yn gallu cynyddu neu chwalu siawns ymgeisydd o ennill, sy'n hollol wahanol i'w ddelwedd neu natur arwynebol yr ymgyrch gan fod hyn bron yn dangos ei wir gymeriad.

Eto, yr hyn sydd fwyaf pwysig wrth ystyried y broses o ethol arlywydd yw system y Coleg Etholiadol. Heb lwyddiant yma does gan yr ymgeisydd ddim gobaith o ennill, delwedd gadarnhaol neu beidio. Yn wir, enillodd Clinton y bleidlais boblogaidd yn 2016 ond oherwydd ei chyfran o'r bleidlais wnaeth hi ddim yn y bleidlais boblogaidd, ac felly enillodd hi mo'r arlywyddiaeth. Mae'r broses o ethol arlywydd yn amlwg i gyd yn dibynnu ar system y Coleg Etholiadol ac os yw ymgeisydd yn aflwyddiannus yn hynny, beth bynnag yw'r ddelwedd arlywyddol yn y misoedd a'r flwyddyn cyn yr etholiad mae'n amhosibl iddo ennill, yn y pen draw mae hyn yn cael gwared ar gwlt personoliaeth o'r etholiad wrth y rhwystr olaf. Mae hyn yn dangos nad yw'r broses yn gallu bod yn un sy'n rhy ymgeisydd-ganolog oherwydd yn y pen draw os nad yw'r ymgeisydd yn gallu ennill y Coleg Etholiadol mae'n gallu ennill.

Mae hyn yn dangos, ar y cyfan nad yw'r broses ar gyfer ethol arlywydd yn rhy ymgeisydd-ganolog. Yn y blynyddoedd diweddar mae'n sicr wedi symud yn fwy tuag at hynny ac oddi wrth y gallu i lywodraethu, ond ar y cyfan mae mecanweithiau yn eu lle o gyfnod y sefydlwyr, a dulliau cyfoes i atal arlywydd rhag cael ei ethol ar sail ei gymeriad yn unig.